چشم

بیماری قوز قرنیه چیست؟ و انواع روش های درمان آن

قوز قرنیه چیست؟

قوز قرنیه، نوعی ایجاد اختلال در چشم است که طی آن قرنیه چشم فرد نازک شده و میتواند منجر به کاهش میزان دید فرد شود. مشخصه اصلی آن بدین صورت است که قرنیه چشم در جلو مخروطی شکل شده و بسیار نازک میشود.

این بیماری نسبتا شایع بوده و تقریبا از هر 2000 نفر 1 نفر را درگیر می کند. در تمامی سنین دیده میشود ولی بیشتر در اواخر کودکی تا اوایل بزرگسالی اتفاق می افتد در حالی که این بیماری در همه جمعیت ها رخ می دهد، ولی احتمال رخ دادن آن نژاد آسیایی بیشتر می باشد

علل اصلی ایجاد بیماری قوز قرنیه هنوز ناشناخته است. ولی ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و هورمون ها در ایجاد آن دخیل هستند. گفته میشود که، حدود هفت درصد مبتلایان سابقه خانوادگی این بیماری را دارند. همچنین عوامل محیطی مانند خاراندن مداوم چشم و انواع حساسیت ها در ایجاد آن نقش بسیار مهمی دارند.

قرنیه دارای قوز در برابر قرنیه نرمال
قرنیه دارای قوز در برابر قرنیه نرمال

علایم بیماری قوز قرنیه

علایم اولیه این بیماری عموما شامل:

  • ایجاد آستیگماتیسم بالا یا پیشرونده
  • نازک شدن قرنیه چشم، به ویژه در قسمت تحتانی قرنیه
  • قرمزی یا تورم چشم
  • تاری دید خفیف

اگر در این مرحله فرد درمان نشود، در ادامه ممکن است درگیر علایم بعدی آن که شامل: ضخیم شدن شدید قرنیه، عدم تحمل انواع لنز های تماسی، کاهش دید شدید، حساسیت به نور،  ایجاد اسکار قرنیه، پارگی در قسمت قرنیه و درد شدید شود..

قوز قرنیه معمولاً سالها طول می کشد تا از مراحل اولیه به مرحله آخر برود. گرچه برای بعضی از افراد قوز قرنیه میتواند به سرعت بدتر شود. قرنیه می تواند به طور ناگهانی متورم شود و شروع به زخم شدن کند. وقتی قرنیه دارای بافت اسکار باشد، صافی خود را از دست می دهد و شفافیت آن کمتر می شود. در نتیجه، بینایی حتی بیشتر مبهم و دچار تاری می شود.

قوز قرنیه چیست؟
قوز قرنیه چیست؟

تشخیص بیماری

همان گونه که گفته شد، مشخصه اصلی این بیماری مخروطی شدن قرنیه در قسمت جلو و نازک شدن آن است. بنابراین پزشک متخصص، میتواند قوز قرنیه را از طریق معاینه چشم معمول تشخیص دهد. چشم پزشک شما، قرنیه را بررسی می کند و انحنای آن را اندازه گیری می کند.

این اندازه گیری کمک می کند تا تغییر شکل آن نشان داده شود. چشم پزشک همچنین ممکن است با استفاده از یک دستگاه خاص سطح قرنیه شما را ترسیم کند. این تصویر دقیق، وضعیت سطح قرنیه را به خوبی نشان می دهد و هرگونه تغییر در اندازه و انحنای آن را مشخص میکند.

تشخیص قوز قرنیه در مراحل اول بیماری، اصولا کاری بسیار دشوار است و نیاز به مهارت بالا دارد. پزشکان متخصص ما در کلینیک جوان، به دلیل تجربه بسیار بالا و در اختیار داشتن آخرین دستگاه های روز دنیا، میتوانند به سادگی مشکل قوز قرنیه و مقدار پیشرفتگی آن را تشخیص دهند.

درمان بیماری قوز قرنیه

درمان بیماری قوز قرنیه به شدت علائم شما بستگی دارد. اگر علائم بیماری شما خفیف باشد، می توانید بینایی خود را با عینک مخصوص آن اصلاح کنید. همچنین ممکن است لازم باشد که از لنزهای تماسی مخصوص که پزشک برای تجویز میکند نیز، استفاده کنید.

در درمان قوز قرنیه شامل:

لنز سخت نفوذ پذیر (RGP)

در مراحل اولیه درمان بیماری، اگر عینک تجویز شده پاسخ مناسب را ندهد، پزشک لنز مخصوصی به نام RGP، که از انواع لنزهای تماسی سخت و نفوذ پذیر می باشد را تجویز میکند. عموما این نوع لنز ها بیماری را درمان نمیکنند و تنها دید شخص را بهبود میبخشند.

استفاده از لنز سخت برای درمان
استفاده از لنز سخت برای درمان

لنز های ترکیبی

به تازگی استفاده از لنزهای تماسی نرم یا آب دوست یا همان لنزهای هیدروژل سیلیکون در درمان بیماری قوز قرنیه رواج زیادی پیدا کرده است. مشکل لنز های نرم این است که با شکل مخروطی قرنیه به راحتی تطابق پیدا میکند، بنابراین اثر قوز قرنیه را بیشتر کرده و تاثیری در درمان آن ندارد. برای مقابله با این موضوع، لنزهای ترکیبی تولید شده اند که در مرکز آن سخت است و اطراف لنز نرم میباشد. با این حال، لنزهای ترکیبی نرم و یا لنز های سخت نسل قبل برای هر فرد موثر نبودند. نسل چهارم فناوری لنزهای ترکیبی بسیار پیشرفته تر و بهبود یافته تر است، و به بیماران بیشتری امکان می دهد که راحتی یک لنز نرم را با دقت دید و درمان موثرتر یک لنز RGP ترکیب کنند.

از دسته لنز های پیشرفته امروزی میتوان، لنز های اسکلرال را نام برد، که برای موارد قوز قرنیه پیشرفته تجویز می شوند. این لنزها نسبت بیشتری از سطح چشم را پوشش می دهند و راحتی استفاده از آن ها برای قشر های ضعیف تر بویژه افراد مسن بسیار مناسب است.

جراحی

معمولا پزشک تلاش میکند که بیماری فرد با استفاده از عینک و لنز های تماسی درمان شود، ولی گاهی قوز قرنیه، با وجود استفاده از لنز درمان نشده یا حتی بدتر میشود و گاهی هم بیمار نمیتواند لنز را تحمل کند. گزینه بعدی معمولا استفاده از جراحی است. از انواع جراحی میتوان استفاده از ایمپلنت رینگ (corneal ring implants)، کراسلینک (Cross-linking) و کراتوتومی رادیال را نام برد.

کراسلینک

این جراحی، معمولا در افرادی کاربرد دارد که به تازگی دچار این بیماری شده اند. بنا به گفته دکتر سید محمد سالار ظاهریانی این جراحی عموما باعث درمان قوز قرنیه نمیشود و تنها از پیشرفت بیماری در فرد جلوگیری میکند.

ایمپلنت رینگ

عموما ایمپلنت های داخل چشمی برای کاهش یا از بین بردن آستیگماتیسم و نزدیک بینی در بیماران مبتلا به قوز قرنیه تجویز میشود که جایگزین لنز یا عینک میباشند.

پژوهشگران به طور رسمی تایید کردند که جا گذاری این ایمپلنت های داخل چشمی، درمانی بسیار موثر هستند که می توانند جایگزین ایمپلنت قرنیه، عینک یا لنزهای تماسی گردند. البته گاهی لازم است که فرد پس از این جراحی، بنا به تایید پزشک همچنان از لنز های تماسی یا عینک استفاده کند.

جراحی رینگ داخل قرنیه
جراحی رینگ داخل قرنیه

کراتوتومی رادیال

در این نوع جراحی، پزشک الگویی شبیه به برش در قسمت مخروطی قرنیه ایجاد میکند تا عیب آن را برطرف کند. گرچه به دلیل مشکلاتی که این جراحی دارد، اصولا با روش های دیگر جایگزین میشود. به دلیل برداشتن بافت استرومایی قرنیه، باعث آسیب بیشتر به قرنیه ضعیف خواهد شد.

پیوند قرنیه

اصولا اگر هیچ کدام از درمان های ذکر شده برای بیمار نتیجه ندهد، ممکن است پزشک در مرحله آخر پیوند قرنیه را تجویز کند که هرگز این درمان نتیجه کاملا اطمینان بخشی ندارد.


منابع:

  1. https://www.aao.org/eye-health/diseases/keratoconus-diagnosis
  2. https://en.wikipedia.org/wiki/Keratoconus
  3. https://eyewiki.org/Keratoconus#History
  4. https://emedicine.medscape.com/article/1194693-overview

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا