راه جدیدی برای تشخیص پارکینسون
به نقل از واحد خبر کلینیک جوان، به گفته محققان، روزی می‌توان از یک روش جدید مبتنی بر آزمایش خون برای تشخیص بیماری پارکینسون و احتمالاً سایر بیماری‌های التهابی مزمن استفاده کرد. ایهارا، نویسنده ارشد و دکترای دانشگاه کوبه در ژاپن به همراه همکارانش گزارش دادند که علاوه بر دقت بسیار بالا، این سنجش که تغییرات در بیان سیتوکروم P450s ( یک خانواده گسترده از آنزیم هموپروتئینی است که در تمام موجودات زنده وجود دارد.) را تشخیص می‌دهد، سریع‌تر و آسان‌تر از دیگر سنجش‌های بیماری پارکینسون تحت بررسی قرار می گیرد.
محققان در مجله Nature Scientific Reports نوشتند: « سیستم‌های تشخیصی مؤثر و نشانگرهای زیستی برای بیماران بدون علائم حرکتی ذهنی در بیماری پارکینسون هنوز ایجاد نشده است ». در نتیجه، گزینه های تشخیصی ضعیف در بیماری پارکینسون توسعه رویکردهای درمانی و دارو را به تاخیر می اندازد.
بنابراین، وجود سیستم های تشخیصی کارآمد و نشانگرهای زیستی برای غلبه بر بیماری پارکینسون بسیار مهم و ضروری است. به گفته ایهارا و همکارانش، الگوهای مختلف بیان سیتوکروم P450 ( یک خانواده گسترده از آنزیم هموپروتئینی است که در تمام موجودات زنده وجود دارد.) و متابولیت‌های سرمی مرتبط ( مواد شرکت کننده در متابولیسم یا سوخت و ساز سلولی ) ، با شرایط مزمن در ارتباط هستند و آنها را نشانگرهای احتمالی بیماری می دانند. برای تشخیص این تغییرات، آنها روش حاضر را توسعه دادند. پس از اینکه چندین آزمایش برای تشخیص بیماری التهابی روده بزرگ و تشخیص دیابت بر روی موش ها انجام شد و موفقیت آمیز بود، اکنون ایهارا و همکارانش به تشخیص بیماری پارکینسون بر روی موش ها پرداختند. ارزیابی نرخ مهار مرتبط با چهار آنزیم P450 مقادیر ناحیه زیر منحنی را نشان داد. دو مورد از این آنزیم نیز با پیشرفت علائم بیماری پارکینسون مرتبط بودند. محققان بیان کردند: « بنابراین، ما به این نتیجه رسیدیم که سنجش مهار آنزیم P450 می‌تواند بین موش‌های مدل بیماری پارکینسون و موش‌های کنترل تمایز قائل شود. »
سپس، محققان این رویکرد را با یک مطالعه موردی که شامل 20 بیمار مبتلا به بیماری پارکینسون و 20 داوطلب سالم بود را آزمایش کردند. دوازده آنزیم P450 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، که سه مورد از آنها تفاوت معنی‌داری را بین بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون و افراد گروه کنترل نشان داد. هر یک از سه آنزیم P450 موجود در خون نیز به طور قابل توجهی با مراحل بیماری همبستگی داشتند، اگرچه شدت و فراوانی علائم گزارش نشده بود. آزمایشات بیشتر نشان داد که سنجش مهار آنزیم P450 موجود در خون می تواند بین بیماران مبتلا به پارکینسون و بیماری آلزایمر و همچنین سایر بیماری های التهابی مزمن تمایز قائل شود. محققان بیان کردند : « آزمون مهار آنزیم P450 آسان‌تر انجام می‌شود و سریع‌تر از سنجش‌های تشخیصی دیگر است، زیرا این روش به پیش‌درمانی مانند خالص‌سازی اگزوزوم‌ها نیاز ندارد و شامل یک واکنش آنزیمی منفرد است». محققان پیشنهاد کردند که این روش ممکن است برای تشخیص در دنیای واقعی مناسب باشد.
نتایج به دست آمده از یافته ها نیاز به تکرار دارند
به گفته داگلاس گالاسکو، متخصص مغز و اعصاب و پروفسور علوم اعصاب، دقت گزارش شده این سنجش ها بسیار خیره کننده به نظر می رسند و یافته ها امیدبخش هستند. اما یافته ها باید تکرار شوند، به ویژه در مراحل اولیه این بیماری. در مراحل اولیه بیماری پارکینسون تشخیص دشواتر و مهم تر است. او گفت که در عمل، این سنجش احتمالاً بیشترین کاربرد را برای « تشخیص زودهنگام یا تشخیص موارد غیرعادی یا چالش برانگیز» خواهد داشت. بنابراین این آزمایش باید با دقت بالا انجام بگیرد. با این حال گالاسکو که در این پژوهش شرکت نداشت خاطر نشان کرد که : « ما واقعاً به نشانگرهای زیستی مبتنی بر خون که برای تشخیص بیماری پارکینسون استفاده می شود نزدیک نیستیم، برخلاف بیماری آلزایمر، که در آن چندین نشانگر زیستی مبتنی بر خون برای تشخیص زود هنگام آن وجود دارد. » برای تشخیص بیماری پارکینسون، گالاسکو پیشنهاد کرد که سنجش با استفاده از نمونه گیری پوستی برای اندازه‌گیری تجمع آلفا سینوکلئین ( یک پروتئین عصبی در بدن است. ) ممکن است به تایید و تشخیص بیماری پارکینسون نزدیک‌تر باشد.
منابع:
