شالازیون چشم چیست؟
شالازیون یک توده یا متورم کوچک و معمولا بدون درد است که روی پلک ظاهر می شود. مسدود شدن غده میبومین یا غده چربی باعث ایجاد این عارضه می شود که گاهی اوقات به عنوان کیست میبومین شناخته می شود. شالازیون معمولا در پلک بالایی ایجاد می شود، اما گاهی اوقات ممکن است در پلک پایین نیز ایجاد شود. معمولا در صورتی که گل مژه به صورت کامل درمان نشود دچار تغییر بافتی شده و شالازیون را ایجاد می کند. به طور معمول، شالازیا (جمع شالازیون) در بزرگسالان بین 30 تا 50 سال ایجاد می شود.
اگر بخواهید ظاهر خود را بهبود بخشید و یا بخواهید مشکلات به وجود آمده در اثر افتادگی بیش از حد پلک را حل کنید، بلفاروپلاستی کمک زیادی به شما خواهد کرد.
این بیماری معمولا در کودکان شایع نیست، اما با این حال ممکن است رخ دهد. شالازیون یکی از رایج ترین توده های پلک است. اگر چه شالازیون می تواند باعث تحریک و ناراحتی شود، اما معمولا بی ضرر است و طی چند هفته خود به خود بر طرف می شوند. در ادامه به بررسی علائم و علل ایجاد شدن آن در افراد خواهیم پرداخت.
آیا شالازیون همان گل مژه است؟
خیر، شالازیون گاهی با گل مژه داخلی یا خارجی اشتباه گرفته می شود. گل مژه داخلی عفونت غده میبومین است. در حالی گل مژه خارجی یک عفونت در ناحیه فولیکول مژه و غده عرق است. گل مژه معمولاً دردناک است، در حالی که شالازیون معمولاً دردناک نیست.
این بیماری چه علائمی دارد؟
گل مژه ابتدا از قسمت کوچکی از لبه پلک شروع می شود که ممکن است هنگام لمس قرمز، متورم و دردناک باشد. پس از چند روز، درد معمولا از بین می رود و یک برآمدگی یا توده باقی می ماند. در هنگام بروز این بیماری علائم زیر را تجربه خواهید کرد. این علائم عبارتند از :
- برآمدگی بدون درد در پلک ، معمولا روی پلک بالایی.
- سوزش خفیف که باعث آبریزش چشم می شود.
- تاری دید ناشی از شالازیای بزرگتر که به کره چشم فشار می آورد.
چه عواملی باعث بوجود آمدن این مشکل می شود؟
این بیماری در اثر انسداد یکی از غدد میبومین در پلک بالا یا پایین ایجاد می شود. غدد میبومین در پلک های بالایی و پایینی جز چربی اشک را می سازند که به ثبات لایه اشکی روی سطح چشم کمک می کند و از آن ها در برابر گرد و خاک و جسم خارجی محافظت می کند. اگر این غدد به دلیل التهاب یا ویروس هایی که بر آن تاثیر می گذارند مسدود شده باشند، ممکن است شالازیون رخ دهد. به ندرت، عفونت می تواند باعث به وجود آمدن این مشکل شود. برخی از علل دیگر بروز این مشکل عبارتند از:
- روزاسه (یک بیماری پوستی که باعث قرمزی و آکنه می شود).
- بلفاریت مزمن، التهاب پلک (قرمزی، تورم و تحریک).
- درماتیت سبوره (پوست قرمز، خشک، پوسته پوسته و خارش دار).
- بیماری سل (TB)
- عفونت های ویروسی.
چگونه این بیماری توسط پزشک تشخیص داده می شود؟
شالازیون بهتر است توسط یک متخصص چشم تشخیص داده شود. چشم پزشک می تواند گزینه های درمانی متفاوتی را پیشنهاد کند. آزمایش های لازم که توسط چشم پزشک انجام می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بررسی سابقه بیمار برای تعیین علائم و وجود هر گونه مشکل سلامت عمومی که ممکن است به مشکل چشم کمک کند.
- معاینه خارجی چشم شامل ساختار پلک، بافت پوست و ظاهر مژه.
- ارزیابی حاشیه پلک، پایه مژه ها و منافذ غدد چربی با استفاده از دستگاه های چشم پزشکی.
این بیماری چگونه درمان می شود؟
در برخی موارد شالازیون می تواند بدون درمان از بین برود. اگر چشم پزشک درمان را توصیه کند، گزینه ها ممکن است شامل درمان های خانگی و یا درمان های پزشکی باشد. در زیر به بررسی هر یک از این درمان ها خواهیم پرداخت :
درمان های خانگی
در ابتدا باید گفت که به هیچ عنوان سعی نکنید شالازیون را فشار دهید. بهتر است تا حد امکان کمتر آن را لمس کنید. درعوض، می‌توانید چهار بار در روز و هر بار حدود 10 دقیقه کمپرس گرم را روی پلک خود قرار دهید. این می تواند تورم را با نرم کردن روغن های غده مسدود شده کاهش دهد. قبل از دست زدن به محل مورد نظر حتما دست های خود را بشویید. ممکن است پزشک به شما بگوید که به آرامی توده را چند بار در روز ماساژ دهید. استفاده از شامپوهای مخصوص چشم نیز که حاوی عصاره درخت چای هستند بسیار کمک کننده می باشد. همچنین ممکن است قطره چشم یا کرم پلک توسط متخصص چشم تجویز شود.
درمان پزشکی
اگر شالازیون با درمان خانگی از بین نرود، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید یا یک روش جراحی را برای برداشتن آن توصیه کند. هم تزریق و هم جراحی درمان های موثری در این زمینه هستند. انتخاب نوع درمان به عوامل مختلفی بستگی دارد.
راه های پیشگیری از شالازیون چیست؟
همیشه نمی توان از این مشکل چشمی جلوگیری کرد. برای کاهش احتمال ابتلا بهتر است موارد زیر رعایت شود :
- چشم ها را مالش ندهید.
- قبل از دست زدن به چشم ها دست ها را بشویید. به عنوان مثال، هنگام قرار دادن لنزهای تماسی اول دستتان را بشویید سپس لنز را در چشم قرار دهید.
- با استفاده از عینک آفتابی از چشم ها در برابر گرد و غبار و آلودگی هوا محافظت کنید.
- پلک ها را با شامپوهای مخصوص چشم تمیز نگه دارید و قبل از خواب تمام آرایش چشم را پاک کنید.
- برخی از وسایل آرایش چشم مانند ریمل را هر 3 ماه یکبار تعویض کنید تا از رشد باکتری در آن جلوگیری شود.
- از به اشتراک گذاشتن وسایلی مانند ریمل، خط چشم و … با دیگران خودداری کنید.
- اگر فردی اغلب به دلیل بلفاریت یا التهاب لبه پلک به شالازیا مبتلا می شود، باید روزانه به آرامی ناحیه چشم را با پاک کننده های تخصصی پلک تمیز کند. افراد همچنین می توانند از دستمال مرطوب پاک کننده یا اسکراب مخصوص پلک استفاده کنند.
لازم به یاد آوری است که در موارد رایجی که چندین نوبت فرد دچار شالازیون در محل خاصی از پلک می شود نیاز به بیوپسی ( نمونه برداری ) از آن وجود دارد.
صحت علمی مطالب موجود در این مقاله توسط آقای دکتر سید محمد سالار ظاهریانی جراح و متخصص چشم تایید شده است.
منابع:
- https://en.wikipedia.org/wiki/Chalazion
- ttps://www.healthline.com/health/chalazion#diagnosis
- https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/17657-chalazion#:~:text=A%20chalazion%20is%20a%20red,it%20usually%20doesn’t%20hurt.
- https://www.webmd.com/eye-health/chalazion-what-is
- https://www.medicalnewstoday.com/articles/324215
- https://www.aoa.org/healthy-eyes/eye-and-vision-conditions/chalazion?sso=y
